اسلام و مبارزه با استعمار

نوشته: عبدالباسط خالد

بعد از زوال قدرت سیاسی و نظامی مسلمانان، قوت های استعماری غرب یکی پس از دیگر دست تجاوز و غارت گری را به سوی سرزمین های اسلامی دراز نمودند!
جهان اسلام از جزایر اندونزی در شرق تا به سنگال در غرب آفریقا و از یمن در جنوب تا ترکستان در شمال،  این جغرافیای وسیع به استثنای چند منطقه محدود  همه به شکل مستقیم و یا غیر مستقیم در تحت حاکمیت قوت های استعماری اروپا  در آمدند!
اروپای مسیحی که از دیر زمانی بدینسو کینه و دشمنی عقیدتی با مسلمانان داشت، با اختراع قوه بخار و نیاز به مواد خام این دشمنی افزایش یافته و بالاخره اروپا با اقدام نظامی و اشغال سرزمین های شرق علی العموم و سرزمین های اسلامی علی الخصوص به دشمنی قلبی شان جامه عملی پوشانیدن.
با ورود قدرت های استعماری به سرزمین های اسلامی، آنها در مقابل هرنوع مانع که در برابر اهداف شوم استعماری شان قرار داشت به شدت مقابله نموده و هرنوع صدای آزادی خواهی را در نطفه خاموش نمودند.
قوت های استعماری در مقابله با نیروهای بومی آزادی خواه با شدت تمام برخورد نموده و به سبک جدید که تداعی کننده جنگ های صلیبی گذشته بود، با بی رحمی تمام دست به قتل، کشتار و جنایت زدند که تاریخ هرگز این جنایات را فراموش نخواهد کرد.
پس از سرازیر شدن ده ها هزار سرباز استعماری در سرزمین های اسلامی، حکومت های اسلامی بلا استثنا توانایی مقابله با هجوم این امواج ویرانگر را در خود نداشتتند، اما بازهم این ملت های سلحشور و آزادی خواه بودند که با دستان خالی و با قلب های پر از ایمان در مقابل نیروهای تا به دندان مسلح استعماری قد علم نموده و تا پای جان بر این آرمان ثابت ماندند.
بزرگترین عامل انگیزشی ملت های مسلمان در مقابله با نیروهای استعماری، عقیده و باور انقلابی ملت های مسلمان بوده است.
آری، این اسلام عزیز است که به ملت ها کرامت بخشیده و قبل از همه، بنده گان الله را  از عبودیت معبودان باطل به سوی بنده گی الله متعال رهنمون میسازد.
اسلام سراسر عزت و کرامت به ارمغان می آورد، قدرت های استعماری از این راز به خوبی آگاه بوده اند و در بدو ورود شان به سرزمین های اسلامی همیش کوشیده اند تا میان اسلام عزیز و ملت های ستمديده دوران حایل واقع شوند، تا مبادا پیام روح بخش اسلام به این ملت های مستضعف رسیده و یکبار دیگر روحیه آزادی خواهی را در وجودشان زنده گردیده و با دستان پر توان خود، کاخ های ظلم و استعمار را سرنگون سازند.
با وجود کوشش های بیشمار قوت های استعماری، اسلام آخرین پیام الهی و برنامه کامل زنده گی با پیام پویای خویش یکبار دیگر روح آزادی خواهی و استعمار ستیزی را در روان ملت های مجاهد سرزمین های مستعمره اروپا  دمید.
بلی، همین  پیام متحرک اسلام بود که در سرزمین های اسلامی روح جهاد و مبارزه برعلیه قوت های استعماری را احیا نمود وملت های مستضعف با دستان خالی شان بر علیه استعمار قد علم نمودند!
تاریخ یاد و خاطرات این دلیر مردان مجاهد را از یاد نخواهد برد.
مبارزات آزادی خواهی اینها در دل تاریخ با خط ذرین حک شده!
عمر مختار در لیبیا، عبدالقادر حسینی در فلسطین،
امیر عبدالقادر الجزایری در الجزایر، احمد السنوسي در چاد ،شیخ شامل در قفقاز، ملا ابراهیم بیگ در ترکستان، سید احمد در شبه قاره هند، میر مسجدی خان، ملا مشک عالم  در افغانستان و ده ها فرمانده مجاهد دیگر که ذکر اسامی تمام آنها از حوصله این بحث خارج است، با روحیه اسلامی بر ضد قوت های استعماری به جهاد بر خاستند،کلمات جهاد، شهید، غازی همه و همه دال بر این ادعاست که نبردهای آزادی خواهی ملت های مسلمان با روحیه اسلامی صورت گرفته است.
برای یک مسلمان تحمل زنده گی در تحت سایه استعمار به هیچ وجه قابل پذیرش نیست، چرا؟ این ایمان و عقیده اوست که قبل از همه چیز به وی اجازه معامله با قوت های استعماری را نمی دهد.
اما متاسفانه در بعضی نقاط جهان اسلام، انسان های که به دروغ لباس روحانیت بر تن کرده، دین را دکانداری ساخته و از دست بوسی استعمار صاحب نام و نشان شدند، جهاد بر ضد استعمار را بغاوت تلقی نموده و مجاهدان جان بر کف آزادی را باغی خواندند.
اسلام، این آیین جاویدان از این چرند بافی ها مبرا بوده و هرگز سخنان چنین دلقکانی عالم نما در جامعه اسلامی حجت و برهان نبوده، حرف شان مفت است.
از آنزمان تا امروز همیش علمای واقعی امت اسلامی بر ضد استعمار قرار داشته اند؛ چه در سنگرهای داغ نبرد مسلحانه  و چه در سنگرهای مبارزه قلمی، هیچ میدانی را برای دشمن خالی نگذاشته اند، چه بسا جانهای شیرین خویش را نیز فدای این آرمان مقدس نموده اند.
همانگونه که اسلام در مبارزه با استعمار دارای برنامه است، در مبارزه با فقر، در مبارزه با جهل و در مبارزه با خرافات دارای برنامه های واضح و روشن هست، با بکار بستن آموزه های والای اسلام ما شاهد یک ملت هوشیار و بیدار و یک کشور متمدن خواهیم بود.