رمضان؛ ماه اخلاص به پروردگار

نوشته:.د.یوسف قرضاوی.

برگردان: عمران مرتضی رکن نجم

رمضان ماه پیروزی انسان است

 پیروزی اراده انسان بر شهوت و عقل انسان بر هوس اش!

 و بزرگترین پیروزی انسان زمانی  است که عمل خیر انجام داده، کار های نیک را بخاطر ادای مسؤلیت و حصول رضای پرودگار انجام داده، دقیقن که این اوج اخلاص، یکتاپرستی و اوج مرتبه انسانی میباشد.

روزه که اسلام به آن امر میکند و به انسان مکافات داده میشود، در جنت و مغفرت را بر صاجبش میگشاید، روزه تنها مجرد خوداری از خوردن، نوشیدن و همبستری با زنان نمیباشد. هستند زیادی از مردم که روزه را صرفن  بخاطر جلوگیری از مرض یا  صحتمند شدن یا بخاطر اعتراض و دادخواهی بر چیزی یا  تجلیل از مراسمی یا بخاطر تقلید از عادت یا غیر از این  اغراض و انگیزه ها روزه میگیرند، مگر اسلام به همه این گونه روزه هیچ ارزشی نداده و به آن اصلن سروکاری ندارد.

روزهء معتبر در اسلام همانا روزه گرفتن از روی ایمان و احتساب است  که بخاطر صدق وعده های پروردگار و طلب آنچه که نزد خداوند است میباشد و همچنان نماز شب (تراویح )خواندن هم بخاطر همین است.

 رسول الله صلی الله وعلیه وسلم میفرماید: « کسی که از  روی ایمان و احتساب روزه بگیرد، خداوند همه گناهان گذشته او را میبخشد»

دقیقن پیام اسلام پیام یکتاپرستی و آزادگی میباشد، اسلام آمد تا بشر را از عبادت غیر خدا آزاد سازد، از عبادت طبیعت، اطاعت اشخاص ،عبادت اوهام ،هوا و هوس به طرف عبادت  پروردگار یکتا  برهاند، همان پرودگار که همه را آفرید سپس آنهارا برابر ساخت و انکه انسان را اندازه و سپس هدایت نمود.

اینچنین، روزه بخاطر خالصانه عبادت کردن خداوند متعال میباشد، بخاطر همین است که  رسول الله صلی الله و علیه وسلم در حدیث قدسی میفرمایند :« همه اعمال بنی آدم به خودش میباشد مگر روزه “که بخاطر من است”، آب و خوراک را بخاطر من  “الله” ترک میکنند و همه لذت ها و زن های شان را نیز  بخاطر من  “الله” ترک میگویند»

نشانه روزه پسندیده – همان که نتیجه ایمان و اخلاص به خداوند است –  اینکه روزه دار زبانش را از دروغ و فحش، دستش را از اذیت و آزار، مام اعضا و بدنش را از نافرمانی پروردگار باز دارد، درون و بیرون  خود را باید به اخلاق  روزه بیاراید. خویش را از خشم و غضب پروردگار دور نگهدارد،  به بدی و زشتی با نیکی جواب داده و به طرف کسی که برایش فحش و دشنام میدهد  بگوید که من روزه دار هستم.

اینگونه است که انسان پیروز میشود و همینگونه روزه برایش سپر و وقایه میگردد، مگر اینکه اگر  روزه ظاهری باشد و یا مطابق  مواصفات و موازین شرعی نباشد!

که در آنصورت به روزه دار در دنیا تقوا محقق نگردیده، در آخرت شامل رحمت و مغفرت خداوند نمی گردد و  روزه سبب آزاد شدنش از دوزخ نمیشود، بر همین اساس رسول محبوب اسلام صلی الله علیه و سلم  میگوید:

 رب الصائم ليس له من صيامه الا الجوع

ترجمه: روزه داری که غیر از گرسنگی هیچ چیزی دیگری به دست نمی آورد.

از خداوند میخواهم تا  رمضان را موسمی برای تجدید ایمان و احیایی قلوب ما بگرداند و فردای مارا بهتر از امروز گرداند و ما را از حصه رحمت، مغفرت و ازادی ازآتش دوزخ محروم نگرداند.

آمین