چرا از هشتم ثور بگوییم؟

نوشته: عبدالباسط امل

همه ساله در روز 7 و 8 ثور در رسانه های تلویزیونی و اجتماعی میان تحلیلگران سیاسی و افراد عامه بحث های جریان می داشته باشد. عده ی از 7 ثور؛ سالروز کودتای کمونیستان دفاع می کنند، عده ی از 8 ثور تجلیل می کنند و 7 ثور را سر آغاز همه بدبختی های کشور می دانند، این در حالیست که عده ی دیگر هردو روز را روزهای تاریک در تاریخ کشور می دانند.

درواقع 7 و 8 ثور به گونه روزهای جنجال برانگیز پس از سقوط طالبان در آمده است. آنچه می خواهم اینجا از آن بگویم؛ عوامل تجلیل و یادبود از هشتم ثور است. بدون شک پس از سرنگونی حکومت سردار داوود وبه رسیدن قتل سردار داوود و خانواده وی و روی کار آمدن کمونیستان و تجاوز عساکر شوروی به کشور؛ ملت ما شاهد دردها و رنج های بیشماری بوده اند.

7 ثور روزیست که باعث سقوط نظامی شد که از آغازش در تلاش بازسازی و مترقی ساختن افغانستان بوده است. داوود خان مردی بود که پیوسته در تلاش آبادی کشور و طرحریزی برای یک سرزمین پیشرفته بود ولی؛ نظام کمونیستی مانع اینهمه گردید و میدان را برای مداخلات بیرونی ها پس از سالهای مدیدی فراهم نمودند.

کودتای ننگین 7 ثور و دعوت از قشون سرخ به کشور از سوی کمونیستان داخلی؛ باعث خیزش و قیام مردمی در برابر نظام کمونیستی گردید. نظام کمونیستی که حتی مسلمان عادی را نمی گذاشت به نماز و امور روزمره ی دینی اش بپردازد؛ احساسات ملت مسلمانی را برانگیخت که تاریخش شاهد حماسه آفرینی در مسئله تمامیت ارضی و مسائل دینی شان بوده است.

افغانها 14 سال تمام در برابر اندیشه کمونیستی و زورگویی کمونیستان و مزدوارن داخلی شان جهاد کردند تا سرانجام موفق به اخراج عساکری روسی و سقوط حکومت دست نشانده ی شان در کابل گردیدند. افغانها برای این پیروزی بهای بزرگی پرداختند. بیش از یک و نیم میلیون شهید، بیش از دو میلیون معلول و اضافه از صدها هزار آواره و مهاجر؛ همه بهائیست که صرف طی 14 سال جهاد دادند تا توانستند بار دگر با غرور سر؛ بلند کنند و جرأتمندانه به اندیشه کمونیستی نه بگویند!.

یادآوری از 8 ثور به هیچوجه چشم پوشی از جنایات و خیانت کسانی نیست که با خون و آرمان شهدا و ارزشهای ملت مسلمان ما بازی کرده اند. زمانیکه 8 ثور یاد می شود؛ هدف بزرگداشت از 14 سال جهاد مقدس علیه اندیشه کمونیستی و غلامان روسیه است نه پرده افگندن بر جنایات ده هفتاد و پس از آن. وقتی از روز مبارک هشتم ثور یادآوری می گردد در واقع از حماسه آفرینی یک ملت بزرگ، ملتی که همه اقوامش چه پشتون، تاجک، هزاره، ازبک و… برای مقدسات و سرزمینش مبارزه کرده است؛ یاد می شود. وقتی فردی می گوید هشتم ثور سالروز پیروزی است؛ منظور از پیروزی خون بر شمشیر، پیروزی میلیون ها شهید و آواره و مهاجر است. وقتی هشت ثور گفته می شود؛ منظور ارج گذاری به جهاد مقدسیست که ملت مسلمان ما به آن پرداخته و عزت و عظمت اسلام را برای جهانیان به نمایش گذاشته اند. وقتی از هشت ثور گفته می شود؛ در اصل افتخار به حماسه و مردانگی است که میلیون ها مرد و زن، پیر و جوان برای عفت و ناموس و وطن خود کرده اند.

وقتی از هشت ثور نوشته می شود؛ افتخار به آزادی و شکست دشمن زورگو و غلامان داخلی شان است. اما؛ ظلم و جنایات نابخشودنی که از سوی عده ی محدود که چهره و سابقه ی شان بر همگان آشکار است هیچگاه باعث شده نمی تواند از هشتم ثور یادآوری نگردد و از آن چیزی نوشته نشود. بدون شک آنهایکه نمی گذارند از هشتم ثور یادبود شود ویا هشت ثور را آغاز بدبختی کشور می دانند؛ این مخالفت و مانع شدن شان مخالفت با اندیشه ی اسلامی و دین اسلام و جهاد است. همان اسلامی که به جهاد امر نموده، قتل بی موجب، چپاول و خیانت را حرام می داند بناءً سخت جفا است اگر فردی به خود مسلمان می گوید بعدش با جهاد مقدس و پیروزی هشتم ثور مخالفت می نماید.