عبادت شفایابی را سرعت می بخشد

داکتر احمد خیـبــر مــوحــــــد

اوامر خداوند متعال و تکالیفی که بربندگان خویش واجب فرموده واحکام شریعتی که برایشان مقرر گردانیده، همه اش مایه و پایه سعادت و لذت قلب و روح اند. تنها از این طریق است که در معاش و معار راه کمال و رشد خود را در پیش خواهد گرفت. به راستی هیچگونه شادمانی و لذت و برخورداری از نعمت جز با گام نهادن در این راه ممکن و میسر نیست. (طب القلوب)

الله سبحانه و تعالی در کتاب شفابخش اش بیان میدارد: پروردگار شما میفرماید: مرا به فریاد خوانید تا بپزیرم. کسانیکی خود را بزرگتر از آن میدانند که مرا به فریاد خوانند، خوار و پست داخل دوزخ خواهند گشت. (غافر ۶۰). پس به این کلام الله منان متوجه باش، مرابخوانید تا دعای تانرا مستجاب کنم.

نظربه قرآن صلواته یعنی صدا کردن، خواستن، اظهارکردن وکمک خواستن. پس دعا ونمازعبارت از رجوع مختصانه به الله منان وکمک خواستن از او است. مرض یکی ازمثال های است که شخص خود رامحتاج دانسته و وی را به سوی الله متعال میکشاند. از طرف دیگرمرض یک امتحان از جانب الله سبحان میباشد، که انسان را متوجه اشتباهات وی و وفانی بودن دنیا ساخته وهم وسیله کسب اجر و تلافی گناهان است.

بزرگترین دانشمندان و محققین غرب اعتراف می دارند که با داشتن ایمان، دین و انجام عبادات می توانیم از امراض فلاکت بار چون مشکلات روحی روانی درامان بوده و اعراض بیماری های جسمی را تخفیف دهیم. ویلیام جیمز پدر روانشناسی جدید می گوید: ایمان یکی از قوایی است که بشر به مدار آن زندگی می کند و فقدان کامل آن در حکم سقوط بشر است. دیل کارنکی در کتاب خود “آیین زندگی” می نویسد که ” همان طور که آب، غذا و برق در فراهم ساختن یک زندگی بهتر و کاملتر و راحت تر به من کمک می کند. فایده دین به مراتب از اینها برای من بیشتر است، دین به من ایمان، امید و شهامت می بخشد و هیجان، اضطراب، ترس و نگرانی را از من دور می سازد و برای زندگی من مسیر و هدف تعین می کند.

یکی از مشهورترین داکتران روانشناس به اسم داکتر کارل جونک در صفحه 264 کتاب خود موسوم به «انسان نو در کاوش روح» می گوید: در سی سال گذشته مردم کشورهای گوناگون بمن مراجعه کرده اند و صدها بیمار را معالجه کرده ام. در بین همه بیماران که نیمه دوم زندگی یعنی بیش از سی و پنچ سال را میگذراندند کسی پیدا نشده است که مشکلش یافتن یک عقیده مذهبی نباشد. مسلماً بیماری آنها مربوط به این بوده چیزهای را که مذاهب به پیروان خود بخشیده اند آن ها را از دست داده بودند. هیچکدام از آنها تا زمان که عقیده مذهبی خود را نیافتند حقیقتاٌ معالجه نشدند. (آیین زندگی دیل کارنکی )

آنانیکه ایمان درست ندارند فکر میکنند که شفا در دست داکتر، دوا و تکنالوژی معاصر است. آنها هیچوقت تأمل نمیکنند که الله ^(ج) سیستم های جسم شانرا در حال صحت آفریده و تنظیم کرده و هم او دوا و داکتر را آفریده است. اکثر اشخاص وقتی به الله ^(ج) رجوع میکنند که از داکتر و دوا نا امید میشوند. در این وقت مردم صرف از الله ^(ج) کمک میخواهند. چنانچه در آیه ذیل مذکور است:

ترجمه: هر گاه آدمی به رنج و زیانی افتد، هر حالتی که باشد، نشسته ایستاده و یا خفته ما را به دعا میخواند و آنگاه که رنجش بر طرف شود چنان به حال غفلت باز میگردد که گویا هیچ ما را برای دفع ضرر از خود نخوانده بود ( یونس ۱۲ ).

یعنی در همه حال حتی به حالت صحت و عدم مشکلات انسان باید نماز بگذارد و از الله ^(ج)بخاطر راحتی که نصیب وی است سپاس گزاری نماید. جنبهء بسیار مهم دعا و نماز عبارت است از اینکه، شخص باید کوشش کند که دعای وی همرای با عمل باشد. دعا یا نماز توأم با عمل یعنی اجرای هر چیزی که امکان دست یافتن به یک آرزو در آن ممکن باشد. مثلا مریض بر علاوه این که دعا میکند، نزد داکتر هم برود و دوا هم بگیرد.زیرا الله ^(ج) همه چیز را در دنیا هم ارتباط داده و برای هر چیز اسباب آفریده است. هر چیز در دنیا مطابق اسباب معین به وقوع می پیوندد. پس هر شخص باید تدابیر مطابق اسباب هر چیز را جستجو کند و در عین زمان با تواضع، تسلیم و صبر منتظر نتیجهء آن از جانب الله^(ج) باشد.

داکترها متوجه این تاثیرات مثبت دعا و نماز بالای مریض و سرعت شفا یابی گردیده و آنرا توصعه مکنند. مجله نیوزویک Newsweek تحت عناوین”الله^(ج) و صحت، آیا دین معالجه درست است و چرا ساینس ایمان می آورد” در شماره دهم نومبر ۲۰۰۳ میلادی مقالاتی را نشر نموده است. گفته شده که عقیده مورال مریض را بلند برده و باعث تسریع شفایابی وی میگردد.ساینس قبول نموده که ایمان باعث شفایابی زودتر و آسان تر میگردد. هفتاد دوفیصد امریکایی هایی که عقیده داشته اند، زود تر شفا یافته اند. تحقیقات در امریکا و انگلستان ثابت ساخته است که ایمان قوی اعراض مرض را کم ساخته و بهبود صحت را کمک میکند.

تحقیقات در پوهنتون مچیگن نشانداده که فشار های روانی و انحطاط  روحی در مردمان با ایمان بسیار کم است. و نظر به مطالعات پوهنتون رش در شیکاگو، وقوع مرگهای ناگهانی در بین کسانیکه منظما نماز میخوانند، بیست و پنج فیصد کمتر است. مطالعه دیگر بالای هفصد و پنجاه نفر که رگهای قلب شان معاینه ((Angiocardiography گردیده اثرات دعا و نماز را علما ثابت کرد. معلوم شد که وفیات آن مریضان عملیات قلبی که نماز میخوانند در جریان یک سال سی فیصد کمتر گردیده است.(اعجاز قرآن، هارون یحی)

طوریکه گفتم نماز نباید صرف برای رهایی از امراض و مشکلات باشد. یک معتقد مخلص باید همیشه دعا،نماز و زکات را بجا آورد و خواستار رضای الله ^(ج) باشد. حالا که حقیقت منافع عبادت از نظر علمی نیز تثبیت گردیده است، یکبار دیگر به طبیعت اعجازی قرآن و نیاز انسان به پروردگار گواهی میدهد.

الله سبحان تعالی میفرماید: و هنگام که بنده گانم از تو در باره من بپرسند ( که من نزدیک ام یا دور. بگو:) من نزدیکم و دعای دعا کننده هنگامی که مرا بخواند، پاسخ می گویم ( و نیاز او را برآورده می سازم ). پس آنان هم دعوت مرا ( با ایمان و عباداتی همچون نماز، روزه و زکات ) بپزیرند و به من ایمان بیاورند تا آنان راه یابند ( و با نور ایمان به مقصد برسند). (البقره ۱۸۶).

انسان همچنان که به آب و اکسیژن نیازمند است به خدا محتاج بوده که ضرورت به الله در عبادت آشکار می شود . عبادت سعادت انسان را تکمیل نموده و سلامتی فراوان به آن ارزانی می کند، و شخص را کمک می کند تا در میان طوفان و گردباد زندگی میحط آرام و ساکتی برای خود ایجاد کند.

اگر به این ضرورت مبرم خود دست یاب نشد به حالت قرار می گیرد که اوبسیورن نویسنده انگلیسی تبار از آن چنین تصوری ارایه کرده است.(ما انسان های بی جان، خستگان شکست خورده و خسارت زدگانی هلاک شده هستیم، ما ملتی گستاخ و بی حیا و نادانی کم خردیم.(نقش اسلام در آینده بشریت ص 140

منابع

اعجاز قرآن، هارون یحیی

آیین زندگی، دیل کارنکی

طب القلوب، ابن قیم جوزی

تفسیر نور، مصطفی خرم دل

احکام پزشکی با احکام فقهی طبابت، معتصمی غوری