گامی برای ساختن افغانستان!
برای ساختن افغانستان ما به یک نسل متخصص و متعهد نیاز داریم این نسل باید متخصص هر بخشی که به نحوی ارتباط با جامعه دارد باشد، کسی اقتصاد را به طور شایسته و بایسته اش بداند، دیگری طبیب حاذق باشد و دیگری بتواند مشکلات روانی را حل کند و روانشناس ورزیدهء باشد .
حال فکر کنید اگر یک دانشجوی اقتصاد برود از روانشناسی حرف بزند چه رخ خواهد داد ؟ اما پرسش این است که آیا آموختن روانشناسی برای دانشجوی اقتصاد کار اشتباه است ؟ در جواب باید گفت : نه اشتباه نیست بلکه وقتی اشتباه است که در مورد اقتصاد کلمهء نفهمد بعد بچسپد به ریشهء روانشناسی تا از روانشناسی چیزی بفهمد .. نسل جوان ما باید بیشتر تمرکز خود را بر رشتهء تحصیلی خود بسازد تا بشود یک متخصص ورزیده و متهعد در رشتهء خود ، برای مثال : اگر دانشجویی زراعت می خواند مطالعات او در رشتهء خودش باید باشد تا متخصص بخش زراعتی شود و کاری برای وطن اش بکند و مشکلاتی که در ناحیهء زراعت داریم را حل کند، اما اگر دانشجوی زراعت ما برود کتاب های حقوق و علوم سیاسی را بخواند نه می تواند به شکل یک دانشجوی حقوق و علوم سیاسی از حقوق و علوم سیاسی بفهمد و نه می تواند در بخش خود ( زراعت ) متخصص باشد و در این صورت وقتی دانشجوی زراعت ما نتواند مشکلات زراعتی ما را حل کند ما باید برویم از یک خارجی کمک بگیریم تا مشکلات زراعتی ما را حل کند و چارهء برای این مشکلات زراعتی بسنجد …
برای اینکه ما افغانستان خود کفا داشته باشیم باید در هر بخش متخصص های داشته باشیم که فردا نیاز نباشد تا برای رفع مشکلات خود از بیگانه ها کمک بگیریم ، یک دانشجوی اداره عامه باید بتواند پالیسی و برنامه طرح کند تا نیاز نشود از خارجی ها کمک بگیریم تا برای ما پالیسی بسازند و برنامه بریزند .
پس باید در اولویت برنامه های مطالعاتی ما کتاب های باشد که در رشتهء تحصیلی ما ربط داشته و به رشتهء تحصیلی ما کمک کند ، در پهلوی این که از چپتر و لکچر استاد استفاده می کند باید از کتاب های که در آن رشته به تحریر و نشر رسیده هم کمک بگیرد و از آنها استفاده کند تا بشود دانشجوی ما متخصص بخش رشتهء تحصیلی خود باشد و برای افغانستان و مشکلات افغانستان راه حلی بسنجد .
کسی که در رشته اقتصاد تحصیل می کند باید طرح اقتصادی داشته باشد تا از مشکلات مردم کم کند، کسی که زراعت می خواند باید برنامهء داشته باشد که از طرح زراعتی آن مردم مستفید شوند، کسی که در طبابت تحصیل می کند باید بتواند بیمار را درست معاینه کند ، اینکار برای اقتصاد افغانستان هم سود می رساند ، چون اگر طبیب ما بتواند درست و بهتر بیمار را تداوی کند دیگر بیمار نیاز نمی بیند برای تداوی به بیرون از کشور برود ، و وقتی که دانشجوی اداره عامهء ما بتواند برنامهء درست بریزد و پلان گذاری کند دیگر نیاز نمی شود تا برای ساختن پالیسی و برنامه ریزی برای یک خارجی هزاران دالر معاش داد .
برای یک افغانستان مترقی به یک نسل متخصص و متعهد نیاز داریم
بسیار عالی! احساس وطندوستی تان قابل قدر است.