حماسه آفرینی کهنه پوشان برهنه پا

حماسه آفرینی کهنه پوشان برهنه پا:

نوشته: عبدالرحمن عزام
تجاوز نابجا، نابرابر و غیر انسانی شوروی به افغانستان از همان ابتدای خود محکوم به شکست بود. چون دیواری که اساس آن به ظلم گذاشته شده باشد، عاقبتی جز ویرانی ندارد.
ملت غیور و آزادۀ افغان، باری دگر در مقابل دشمن متجاوز قرار گرفتند، لیک با قیام و مقاومت خویش از این امتحان و آزمون سخت هم، کامیاب و سربلند برآمدند.
مبارزه و استقامت ملت مسلمان و متدین افغان زمین در مقابل دشمن تا دندان مسلح، به کمک خداوند و همت والای شیرمردان این سرزمین به موفقیت و کامیابی رسید.
روباه پیر و مکار زمان (شوروی) به همکاری نوکران و مزدوران خود، با براه انداختن جوی خون از قتل و کشتار مردم این مرز و بوم، در پی بدست آوردن مفاد و منفعت، و نزدیک شدن از راه این منطقه به آب های گرم هند و متحقق کردن خواب و خیال خویش به هیچ پیر و جوان، مرد و زن، کودک و ناتوانی رحم نکرد.
فرصت طلبان و خداناباوران داخلی که همیشه به مزدوری و نوکری عادت کرده و در ادوار زمان، دست در دست بیگانگان داده و در راه به خاک و خون کشیدن مردم و ملت شان، با آن تبهکاران بی هویت؛ بیعت ذلت نمودند، غافل از اینکه روزی لشکریان ابوجهل، خوار و زبون به دیار شان بر می گردند و آن ها اند که در مقابل سپاه محمد صلی الله علیه وسلم بدون جایی برای پناه و راهی برای فرار، باقی خواهند ماند تا سرهای شان که از ننگ بر گردن شان سنگینی می کند، از دم شمشیر عدالت بگذرد، تاباشد عبرتی برای خود شان و درسی برای تمام متجاوزینی که پای شان را از گلیم شان درازتر نموده و با طمع و آزمندی زیاد، چشم به مال و منال مردم دارند.
نکته ای که نباید فراموش کرد، همانا پاکی و مقدس بودن نیات و اهداف مردم مجاهد و دلیرمان بود که با پناه بردن به قرآن و ندای الله اکبر، دست به گریبان دشمن انداخته تا پایین دامن دریدند و هیچگاه سر را به نشانۀ ذلت و بی غیرتی پایین نینداختند؛ بلکه با افتخار و غرور، سرفرازانه به دشمن نه گفته و اسیر فریب های شان نشدند.
اما آنچه عده ای با اهداف غرض آلود می خواهند بین هفتم و هشتم ثور یا خروج شوروی و اقتدار مجاهدین، مقایسه و موازنه نمایند تا با صغری و کبری های شان به نتیجه ای رسیده، و در پی، نام اسلام، جهاد و مجاهد را بد نمایند، خود غلطی بیش نیست که از دید انسان های هوشمند قابلیت قبولی را ندارد، چون برای همگان معلوم است که تفاوت ره از کجاست تا بکجا؟؟؟
و از طرفی، عملکرد عده ای از به اصطلاح مجاهد صفتان طمع ورز، اهداف و نیات مقدس ملت صادق و راستکار را نمی توانند نمایندگی نمایند و یا بر آن مهر چنین و چنان بنهند؛ بلکه این ها خود مسؤول اعمال ننگین خود اند که باید در پیشگاه محکمه ی عدل الهی جواب پس داده و تاوان خون شهدا و اشک یتیمان و آه و ناله ی بیوه زنان را بپردازند.
و از جانبی دیگر شکست خوار و زبونانۀ 26 دلو جماهیر شوروی خود نشان دهندۀ اقتدار ملت مسلمان و سربلند افغان بود که با پارچه پارچه نمودن بزرگترین امپراتور زمان، دستاوردی برای همه جهانیان داشت.
ولی جای افسوسی که باقی می ماند، کارکرد نابجای طمع ورزان و فرومایه گان دل سپرده به صدارت و وزارت است که نگذاشت به جای خود نشسته و به آبادی سرزمین خود فکر کنند؛ بلکه با تحت تاثیر قرار گرفتن از دیگران خود قتل و کشتار فرزندان خود را با دستان خویش به نظاره نشستند.
آن ها بدانند که ملت آزاده و سرفراز افغان به آن ها هم نه گفته و روزی ایشان را نیز به جزا و سزای اعمال شان نیز خواهند رسانید.

به امید افغانستان آزاد، آباد و سربلند
و آرزوی صلح و پایداری