استقبال مهربانه تو مایه شگوفایی من است.
نویسنده: یوکی تریدا Sep 11, 2018
مترجم: مطیع الله قاضی زاده Sep 19, 2018
تحقیقات مطالعات سال 2007 نشان میدهد که استقبال مهربانه معلم در حین ورود شاگردان به صنف سهم گیری آنها را در درس های شان 27% افزایش میدهد. اما این تحقیق تنها مشمول سه شاگرد بود.
اما تحقیقات جدید گسترده و معتبر تر از آن است. این تحقیق که از 203 تن شاگردان در 10 صنف جداگانه انجام شده است گویای این حقیقت است که:
استقبال استاد از دانش آموزان در حین ورود به صنف با دادن پیام مثبت و لبخند مهربانانه سبب افزایش سهم گیری دانش آموزان در درس ها و کاهش باور های سوء و مخرب در آنها میگردد. دادن حس خود باوری و کمک های عاطفی آنها را کمک میکند تا بیشتر برای شگوفایی استعداد های شان تلاش کنند.
معمولا لحظات آغازین صنف در اثر رفت و آمد شاگردان در دهلیز ها و صحن بازی بی نظم می باشد. عدم کنترول و اختلالات بین دانش آموزان آرام ساختن آنها را مشکل میسازد ولی با یک رویکرد فعال میتوان صنف را مدیریت کرد و شاگردان را آماده نمود تا به درس های شان تمرکز داشته باشند. در عوض رفتار های نا پسند با دانش آموزان میتوان از روش های فعال دیگری مثل استقبال شاگردان در حین دخول به صنف و دادن لبخند و . . استفاده کرد. ایجاست که معلم و دانش آموزان با هم یکجا برای ساختن یک صنف نمونه و فعال دارند تلاش میکنند.
تحقیات نشان میدهد زمان که استاد صنف را با استقبال شاگردان و لبخند دادن به آنها آغاز میکند سهم گیری آنها به درس های شان 20 درصد افزایش یافته و عادت های بد و بازی گوشی شان به 9 درصد کاهش می یابد به اساس این تحقیق سهم گیری دانش آموزان؛ ظرفیت های آنها را به صورت بالقوه افزایش میدهد ” انتاج تلاش یک ساعته یی دانش آموزان برای آموختن در بیرون از صنف بالاتر از 5 ساعت یک روز در صنف است” .
این تحقیقات از دو گروپ معلمین ده مکتب متوسطه جمع آوری و تحلیل و ارزیابی شده است. نخستین گروپ صنف شان را با استقبال گرم از دانش آموزان، گرفتن نام شان، دست دادن با آنها و سرتکان دادن به لحاظ احترام گذاشتن به دانش آموزان آغاز میکنند. همچنان معلم از بیانیه های اولی؛ صنف را چگونه باید آغاز کنیم استفاده میکند مثل ” مروری بر درس روز گذشته” اگر شاگردی بـا این رفتار شان کوشش میکردند خود را آماده نشان دهند بـرای درس آینده استاد اکثرا با دادن پیام مثبت ایشان را در جهت شگوفایی شدن شان تشویق می نمایند.
معلمان در گروه دوم جلسات آموزشی مدیریت مدرسه که از طرف خود مدارس برای شان ارایه شده بود سپری نموده بودند. اما هیچ دستورالعمل خاصی در مورد نحوه شروع صنف برای شان ارایه داده نشده است.
این محققان صنف های درسی را در بهار و خزان به نمایش گذاشتند، آنها به دنبال تعاملات تحصیلی بودند – چگونگی توجه دانش آموزان به معلم و یا کار گروهی و رفتار های نا خوشایند آنها از جمله صحبت کردن بدون نوبت، ترک چوکی های های شان و درگیری با هم صنفی ها. تحقیقات نشان میدهد که با یک روش استقبال عاطفی از دانش آموزان میتوان رفتار های نا خوشایند بالا را کاهش داد ولی چقدر از معلمین ما می فهمند که: دیدار با نیاز های عاطفی دانش آموزان به همان اندازه اهمیت دارد که دیدار نیاز های درسی اهمیت دارد.
نتایج حاصل ازین مطالعات نشان میدهد معلمان که در آغاز صنف وقت میدهند برای پیاده سازی استراتیژی های نظیر PGD (استقبال با لبخند معلم از دانش آموزان) در نهایت زمان بیشتری را صرفه جویی خواهند کرد ” در عوض حل واکنش های صنفی دانش آموزان و ارایه دستورالعمل ها به آنها ”
ایجاد فضای ارتباط
چرا باید از شاگردان؛ معلم استقبال کند؟ زمانیکه معلمان از همچو راهکار های استفاده میکند در واقع آنها باعث ایجاد محیط مثبت در صنف درسی شده و حس ارتباط و تعلق را در وجود دانش آموزان تقویه میکند. نویسنده گان این تحقیق می نویسند: “این امر به خصوص درین تحقیقات نشان میدهد که انگیزه موفقیت؛ یک محصول جانبی و از وابستگی اجتماعی است.” یا به عباره دیگر زمانیکه دانش آموزان در صنف احساس راحتی و خوشی میکنند آنها بیشتر مایل میشوند تا وقت بیشتر و تلاش زیاد تر در راستای یاد گرفتن شان به خرچ دهند.
تعاملات غیر زبانی یا فزیکی با دانش آموزان مثل فشار دادن دست یا شصت به صورت دوستانه باعث میشود تا صمیمت واقعی به میان آمده و زمینه اعتماد را بیشتر بسازد و دانش آموزان به یک احساس راحتی دراز مدت دست خواهند یافت.
ای معلمان!
ای که تو آینده را رقم میزنی!
هنگامیکه با شاگردان ات ملاقات کردی اینگونه عمل کن:
- نام دانش آموزت را بگیر
- ارتباط چشمی برقرار کن
- از احوالپرسی دوستانه استفاده کن مثل فشار دادن دست یا شصت
- استفاده از چند کلمه تشویقی
- بپرسید که روز تان بخیر
رجوع به علل مشکوک بین شاگردان و حل به موقع آن
رفتار مخرب و بی ادبی مثل یک مرض ساری است که زود بین سایر دانش آموزان رواج پیدا میکند. اگر یک شاگرد بی ادبی کند به زودی بین تمام دانش آموزان رواج پیدا میکند و آنها نیز بی ادب میشوند. و زمانی که استاد بخواهد آنها را مستقیما تنبیه کند نتیجه معکوسی بدست خواهد آمد. تحقیقات نشان میدهد که تلاش برای اصلاح سوء رفتار دانشجویی ممکن است بیهوده باشد، زیرا با انجام این کار ممکن به جای اصلاح، مقاومت و سوء رفتار را بیشتر تحریک کند. علی رغم شواهد قریب الوقوعی که این رفتار ها بی اثر هستند، بسیاری از معلمان به روش های واکنشی برای مدیریت رفتار دانش آموزان در صنف از آن استفاده میکنند.
بنابر این عوض اینکه پرسیده شود که، ” چطور میتوانم رفتار دانش آموزان را اصلاح کنم؟ ” معلمین باید بپرسند، ” چطور میتوانم فضای در صنف ایجاد کنم که دانش آموزان از رفتار های بد شان دلسرد شوند؟ ” . در بسیاری از موارد اختلال در سطح پایین و اختلاط با دانش آموز کمتر و با فکتور های که معلم می تواند کنترول کند، مانند سبک آموزشی و استفاده از فعالیت های تحریک کننده، کمتر باشد. برای مثال تحقیقات دریافته است زمانی که معلم دانش آموزان را برای شرکت در کار های صنفی تشویق میکند شاگردان بیشتر علاقه میگیرند تا به آموختن بپردازند.
یکی دیگر از مطالعات اخیر بینش های بیشتری نسبت به این موضوع ارایه میدهد: زمانی که معلمین توجه خود را بر رفتار مثبت دانش آموزان متمرکز میکنند و از عجله برای اصلاح اختلالات جزئی اجتناب میکنند، دانشجویان رفتاری بهتری خواهند داشت و سلامت روانی و توانایی تمرکز آنها بهبود خواهد یافت.
مزایا برای معلمان
ایجاد فضای مناسب صنف های درسی نه تنها برای دانش آموزان مفید است بلکه با این کار معلمان از وضعیت روانی خوبی برخوردار خواهند شد. نصف بیشتر از استادان حدودا 53 % آنها نسبت به اختلالات و رفتار بد شاگردان در صنف احساس سترس دارند و عواقب آن میتواند جدی باشد: تحقیقات در 2014 نشان داد که: ” معلمان مدیریت صنف درسی را یکی از بزرگترین نگرانی ها در تدریس میدانند که اغلب منجر به فرسوده گی شغلی، نارضایتی شغلی و خروج زود هنگام از حرفه میشود. ” اغلب آموزگاران وقت و انرژی بیشتری را صرف اصلاح سوء رفتار و منظم ساختن صنف درسی میکنند. این کار در کوتاه مدت مفید است ولی در نتیجه ممکن برای آینده دانش آموزان وخود استاد آسیب برساند.
در نتیجه:
شروع صنف همراه با صمیمت و لبخند با دانش آموزان آنها را کمک میکند تا :
- بقیه روز شان را مثبت فکر کنند.
- در پی آموختن باشند.
- حس ارتباط شان بهبود یافته خود را تنها فکر نکنند.
- مشارکت تحصیلی و تعلیمی شان تقویت می یابد.
- و رفتار های نا خوشایند شان کاهش یابد.