اینکه انسان “ممکن الخطاست و هیچ انسانی بدون نقض و نگاه وجود ندارد”، حرف درست و بجایی است و این معقوله نیز بجا است که میگویند: “هرکه بدنبال برادر بی عیب بگردد، بی برادر میماند”، زیرا غیر از پیامبران الهی که معصوم استند، ما همه گنهکار و خطاکار استیم. ولی نباید از این واقعیت ها، برداشت سو صورت بگیرد و دلیلی شود بر اینکه با هر کس و ناکسی رابطۀ دوستی برقرار کنیم و با آنها ارتباط داشته باشیم.
دوست میتواند نقش بسیار بارز و اساسی در سعادت دنیا و رستگاری آخرت انسان داشته باشد. به همین اساس نیاز است تا ما دوستان مانرا به دو دسته (خوب و بد) تقسیم نموده و بعداً صف مانرا با دوستان خوب نزدیک کرده و از صف دوستان بد جدا شویم. برای رسیدن به این هدف مهمترین ویژه گی های دوستان خوب را در این جا بصورت خلاصه بیان میکنیم تا موضوع روشنتر بیان شود:
ویژه گی های دوستان خوب:
1- تقوی و پرهیزگاری: دوستان خوب، رابطۀ نزدیک با الله متعال دارند. آنها قبل از اینکه دوستان خوب ما باشند، دوستان خوبی برای الله متعال استند. دیدن آنها ما را به یاد الله متعال می اندازد. از نشستن با آنها از عمق قلب لذت میبریم زیرا سخنانشان با یاد و ذکر الله متعال همراه است. برای انجام فرایض الهی از همه حریص تر اند و دیگران را نیز بسوی عبادت و نیکی رهنمائی میکنند.
2- دوستی برای الله: دوستان خوب دوستانی اند که دوستی شان برای رضای الله متعال باشد. دوستی آنها نه برای مال و پول است و نه برای هوس های نفسانی و نه برای رسیدن به هدف های خاص دنیوی و … آنها ما را برای رضای الله متعال به دوستی گرفته اند و در این دوستی جز رضای الله متعال چیز دیگری را جستجو نمی کنند.
3- انتقاد پذیر و انتقاد گیر: دوستان خوب، مغرور و متکبر نیستند. قلوب شان نرم است و به اشتباه خود اقرار میکنند و نواقص خویش را میپذیرند. هر گاه بر آنها انتقاد کنی از تو تشکر میکنند و در پی رفع اشتباه و نقص خویش میشوند، دوستان خوب چون میدانند این دنیا برای امتحان است و اعمال دنیوی انسان در واقع همان چیزی است که سرنوشت انسان را در دنیای آخرت رقم میزند، در مورد اعمال ما به اندازه اعمال خودش جدی است و هرگاه مشکل و اشتباهی را در ما ببیند برای رفع آن به صورت خفی و تنهائی برای مان نصیحت میکند و ما را متوجه اشتباهات مان میکنند. در واقع آنها کسانی اند که دوست دارند با ما در بهشت الله متعال یکجا باشند و هر دوی مانرا از آتش و عذاب الهی نجات دهند.
4- دایمی و مستحکم بودن: دوستان خوب، دوستی شانرا برای رضای الله متعال آغاز میکنند، نیت شان رسیدن به رضای الله متعال است. دوستی ی نیست که براساس منافع کوتاه مدت دنیوی بنا شده باشد. بلکه دوستی رابطه مستحکمی است که بخاطر رسیدن به بهشت و رهائی از جهنم بوجود آمده است. این دوستی همان دوستی است که از غش و فریب، دو روهی و حیله پاک است .
5- دوستان خوب، دلهای شان به دلهای ما راه دارد؛ دوستی شانرا از عمق قلب میتوان احساس کرد. درد شان ما را بیشتر از خودشان دردمند میسازد و لبخند شان جهان را برایمان زیبا می-سازد.
6- دوستان خوب زندگی را زیبا می سازد، قلب را آرامش میدهد، غم ها را تسلی می بخشد و دردها را تسکین میدهد.
7- دوستان خوب سرمایه های حقیقی و دایمی این دنیا اند؛ بدون آنها دنیا نه رنگی دارد و نه لذتی، غریب ترین کس این دنیا، کسی است که دوستان خوب و صالح نداشته باشند.
8- دوستان خوب هرگز تنهایت نمی گذارند، در سخت ترین شرایط در کنارت استند و میتوانی بالای شان حساب کنی!
9- دوستان خوب در هر کاری از شما مشوره میگیرند، نظرتان برایشان مهم است هرچند تنها با لفظ «بلی» و یا «نخیر» باشد. همچنان برای تنظیم زندگی ما نیز برایمان مشوره های مخلصانه و موثر میدهند.
10- و بلاخره دوستان خوب سینه های شان از امراض باطنی نسبت به تو پاک است، پشت سرت غیبت نمیکنند، بالایت بهتان و دروغ نمیبندند، به داشته هایت بخالت نمیکنند و به موفقیت هایت حسد و رشک نمیورزند. بلکه دعا میکنند بیش از این موفق و کامگار باشی!
پس!
ای برادر! دنیایت را با دوستان خوب زییا بساز !
نویسنده: علی رضا «ذکی»- رکن و مسئول مالی نجم فراه