آفریده گارَ هستی، انسان را آفرید و شخصیتِ شخیصی بنام آدم آورد پدید و به تعبیر قران، مرگ وزنده گی را برایش مقدَّر گردانید تا بیازماید کدام یک عملی درست تر و بهتر انجام میدهد.
پس آزمون و امتحان، سنتی است خدایی تا پست و بالا از هم شود جدایی. بیدار و هوشیار کسی است که از امتحان خویش موفق بر آید و در سرای کامیابی در آید نه آنکه از کثرتِ تلاش، حوصله اش سَر آید.
بایستی برای کامیابی کوشید تا در فرجامِ کار از جامِ خوشحالی نُوشید و چون گلی زیبا در گلستان کامیابان رُوئید و جان و تن از دادَ نا امیدی بُرید.
نفراموش!
اگر بخواهی به کامیابی برسی و خود را از دامَ خجالت زده گی بکشی باید پنج کار را انجام دهی:
1- برنامه ای بریز
2- با بی هدفی بستیز
3- از ضیاع وقت بپرهیز
4- از نا امیدی بگریز
5- با تلاش بگلاویز( هم آغوش باش)
