نویسنده: پوهندوی محمد آقا شیرزاد
مترجم: احسان الله مهمند
جوانان جوانه های سبز زندگی، پروانه گان مسیر سازندگی مشعلداران دعوت و پیش آهنگان کاروان رسالت هر جامعه متشکل از کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگ سالان بوده و هر کدام ارزش و اهمیت خاص خود را در موقعیت خویش ایفا می نماید.
کودکان پدران و مادران فرداست و به تربیت سالم نیاز دارند. نوجوانان و جوانان صاحب عقل و زور بازوست و ستون فقرات یک جامعه را تشکیل می دهند. اگر درست تربیت شوند معماران خوب جامعه خواهند بود اما اگر درست تربیت نشوند امکان دارد ستون های جامعه را تشکیل نداده بلکه باعث ویرانی آن نیز شود.
بزرگ سالان تجربه های بیشمار و تلخی و شیرینی زیادی را در زندگی سپری و آنها قابل احترام اند. نوجوانان و جوانان چگونه میتوانند اساس و تهداب مستحکم یک جامعه را تشکیل دهند؟ بدون شک جوانان و نوجوانان ستون فقرات جوامع را تشکیل داده و آنها نسبت به همه بزرگترین و با ارزشمند ترین قشر جامعه محسوب می شوند. به هر اندازه ای که به تعلیم و تربیت آراسته باشند، تعلیم و تربیت آنها درست و سالم باشد و احساس همدردی با جامعه خود داشته باشند به همان پیمانه اهمیت و ارزش آنها در جامعه بیشتر خواهد بود. سربلندی و افتخار یک جامعه وابسته و منوط به تربیت درست، اخلاق نیک و احساس بلند جوانان و نوجوانان آن می باشد. در یک جامعه بی توجه بودن در برابر منکرات آن ارزش و قدر جوانان و نوجوانان را پایین می آورد.
جوانان و نوجوانان رسالت عظیمی را بر دوش داشته و آنها وظیفه دارند تا جامعه را به سمت و سوی درست رهبری و رهنمایی نمایند. در مقابل رسم و رواج های نادرست جامعه خود نقطه پایانی و صفر را بگذارند. طور مثال ببنید امروز جامعه افغانی ما با یک سلسله رسم و رواج های نادرست دست و پنجه نرم می کند. دختران به بد داده می شوند، بدون رضایت دختر و پسر به یکدیگر به نکاح داده می شوند، در جریان عروسی ها و مرده داری و یا بعد از آن رسم و رواج های کمر شکنی مشاهده و به سر می رسد و به همین منوال رسم و رواج های بیشمار دیگری خارج از محدوده و چوکات شریعت مقدس اسلام. بناءً جوانان و نوجوانان باید همراه بزرگان خود بشینند و در باره اثرات ناگوار و منفی همچون رسم و رواج ها صحبت نموده و به آنها روشن سازند که جامعه جدید زندگی جدیدی را خواهان است و امروز جهان شکل یک دهکده ای کوچکی را به خود اختیار نموده و فرهنگ یک جامعه به زودترین فرصت تاثیر گزار بالای فرهنگ های سایر جوامع اند.
و همچنان در مقابل استفاده مواد مخدر یک عده ای از جوانان، بی احساس باقی مانده اند و این در حالیست که آنها میتوانند به شکل جدی جلو آنرا گرفته و نگذارند که جوانان و نوجوانان ما گرفتار و معتاد آن مصیبت بزرگ و خانمان سوز شوند. گل پاچا الفت تحت عنوان (نسل جدید) نثر خیلی زیبایی را نگاشته و به رشته تحریر درآورده که عبارات آن چنین است: از زمین بخار بلند شد. از بخار آب ایجاد شد. از ابر باران بارید. از باران گل های بهار رویید. از گل خوشبویی تولید شد.
ببنید! مادر و دختر یا پدر و پسر چه اندازه فرق دارند؟ آن تفاوت را که میان باران و گلها یا زمین، آب و بته ها مشاهده می کنید، تفاوت یک نسل با نسل دیگر به همان اندازه است. که اگر فرزندان مثل والدین خود می بودند، از کوه ها لعل و از دریا ها مروارید و از آبشار روشنایی به وجود نمی آمد. فرزندان کور، کور بود و از فرزندان کر، کر متولد می شد.
حال بدانید! که نسل جدید و نسل پیر یکسان نیست. خلاصه؛ دوره ی جوانی، دوره ی نیرو، سر زندگی، شور و فعالیت ثمر بخش است، زیرا جوانی میانه ی عمر انسان است و میانه ی هر چیز بهترین آن است. خورشید وقتی در میانه ی روز در دل آسمان قرار می گیرد به اوج گرما و روشنایی خود می رسد. بنابر این جوانی مرحله ی مردانگی، شور و نشاط در زندگی انسان است و به همین دلیل مهمترین مرحله ی بذل و بخشش و مرحله ی استقامت و پایداری در برابر مشکلات است. و از این روست که حاملان دعوت های آسمانی و حامیان آنها همگی جوان بودند.
جوانان در سیر تاریخی بشریت ثابت کرده اند که تنها کسانی هستند که می توانند سرنوشت ملت ها را دگرگون کرده و جامعه را به درستی از پله های ترقی بالا برند. جوانان محور اصلی جوامع اند؛ از این رو با به حرکت در آمدن آنان جامعه نیز حرکت کرده و با توقف شان جامعه نیز از حرکت باز می ایستند.
جوانان همیشه سرچشمه ی نیرو و توانند و همواره مسؤولیت سنگین جنبش ها و رسالت ها را بر دوش می گیرند. یاران رسول الله (صلی الله علیه و سلم) همگی جوان بودند، پیرترین یار معروف پیامبر (صلی الله علیه و سلم) ابوبکر صدیق (رضی الله عنه) است که هنگام مسلمان شدن فقط (38) سال سن داشت و… از این رو مسؤولیت و وظیفه ی جوان مسلمان به ویژه در عصر حاضر در برابر دین و امتش زیاد است و می باید خود را دریابد و به هویت و رسالت خود در دنیا آگاه گردند.