نوشته:مولوی ضیاءاحمد فاضلی؛ استاد دانشگاه و مسؤول مدرسة احیاءالعلوم هرات.
صهیونیزم غدار و حامیان صلیبی شان باید بدانند که حساب قدس از سایر نقاط جهان اسلام متفاوت است؛ آن ها اگر توانستند با دسیسه های شوم خود عراق، سوریه و یمن را به این حالت بکشانند؛ اما باید بدانند که هر گز در مسألة قدس به آرزوی شوم خود نخواهند رسید. مگر آن ها احمد یاسین ها، رنتیسیها و رهروان صادق آنها و نیز حماسه های حماس، مجاهدت های جهاد اسلامی؛ و مهمتر از همه ارادة پولادین ملت آزاده ی همیشه در سنگر، جانفدا و سربکف فلسطین را از یاد برده اند؟ مگر در همین چند ماه قبل در برابر ارادة قوی ملت مسلمان قدس در مخالفت با نصب دروازه های الکترونیک بر ورودی های مسجد الاقصی، به زانو درنیامدند؟
بالاتر از همه؛ امروز زمینة تحقق یکی از وعده های الهی بیش از هر زمانی دیگر مساعد شده است و آن این که، زمانی نصرت الله –عزوجل- به سراغ یک قوم می رسد که جز به نصرت الهی امید نبندد؛ اگر بقایای امیدی که تا دیروز از مسلمانان عالَم داشتند – و چه بسا همین امر به سان ابری، آسمان توکل شان را ابرآلود می داشت- امروز دیگر با این وضعیتی که دامنگیر عالَم اسلام است، هیچ شائبه ای باقی نمانده تا میان توکل خالص ایشان و نصرت الهی حایل شود. پس این فشار –ان شاءالله- آخرین فشار جاهلیت خواهد بود و لحظه های پیروزی نزدیک خواهد شد. آنان، بیش از هر زمانی دیگر، مصداقیت سنت الهی را پیدا کرده اند؛ سنتی که از آن چنین تعبیر شده است: «حَتَّى إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ» [يوسف: ١١٠] ([مردم با انبیاء چندان ضدیت کردند] تا آنجا که رسولان مأیوس شده و گمان کردند که مورد تکذیب قرار گرفته [و دیگر هیچ کس تصدیق آنها را نخواهد کرد] در آن حال بود که یاری و نصرت ما به سراغ ایشان آمد؛ [سرانجام] آنان را که خواستیم نجات یافتند؛ و مجازات و عذاب ما از قوم تبهکار بازگردانده نمی‌شود!)
و مسلمانان مظلوم دنیا نیز از هر زمانی دیگر به این اخلاص نزدیکتر شده اند؛ چرا که شرایط حاکم بر جهان کفر و اسلام، ثابت ساخت که امیدهای گذشته به محورهای مدعی دفاع از حقوق بشر؛ اعم از قدرت های جهانی تا سازمان های حقوقی کاملاً بی اساس و بی جا بوده است؛ و بلکه قهرمانان خودخواندة حقوق بشر؛ چون: سوچی های زمان؛ خود بیش از دیگران، به نسل کشی طبقات ضعیف جامعه جسارت نشان می دهند. پس اگر واقعاً امت اسلامی قدر این اخلاص را دانسته و دعاهای جانسوز و آه سحرگاهی خود را بدرقة راه آن سلحشوران بسازد –که ان شاءالله خواهد ساخت – پس زود است که وعدة الهی متحقق شده؛ به زودی طلایه های پیروزی نمایان و نصرت الهی تحقق یابد: «وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ» [الروم: ٤] (و در آن روز، مومنان غریو شادی سر خواهند داد).