نوشته از : عیسی تمیم
استقلال در لغت بمعنی خود مختار بودن و در اصطلاح اداره کشور بدون مداخله بیگانه ها میباشد.
و کشور مستقل به کشوری اطلاق میشود که در تمامی ابعاد مستقل باشد، یعنی دارای استقلال سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی، فکری و … باشد.
ولی امروزه زمانیکه بحث از استقلال میشود، تکیه بر استقلال اقتصادی بیشتر دارند که در نوع خود بااهمیت‌تر است. استقلال و آزادی کلمات اند که رابطه مستقیم با اراده، شرافت و انسانیت هر فرد و ملت دارد ورسیدن به استقلال کامل هدف هرملت است که ما نمونه های مختلف آنرا در تاریخ شاهد هستیم که کشور ها برای رسیدن به استقلال و آزادی مبارزه و فداکاری‌های همه جانبه نموده اند.
مردم مسلمان و مجاهد افغانستان با فداکاری و پایمردی درخت آزادی را با خون پاکشان آبیاری کرده‌اند و این موضوع را در تاریخ به اثبات رسانیده‌اند. چون انسانها مستقل خلق شده اند و مستقل بودن را دوست دارند. مستقل زیستن یک حلاوت و شیرینی خاص خود را دارد و کسانی به این حلاوت دست پیدا میکنند که فکر آزادی بسر دارند و برای رسیدن به آن تلاش میکنند.
استقلال یک ضرورت برای پیشرفت و بقاء کشور هاست تا بتوانند برای منافع کشور و ملت خود درست بیاندیشند و تصمیم درست گرفته بتوانند.
روی همین ملحوظ ۲۸ اسد سالروز استقلال افغانستان از دست استعمار انگلیس است، که مردم ما باروحیه بلند استقلال طلبانه، دلیری و ایمان‌داری کامل به خداوند بزرگ در مقابله با غول جهان بریتانیایی کبیر در چنین روزی به استقلال نائل آمدند و کشور ما را ثبت کشور های مستقل جهان نمودند.
سوال مطرح است که افغانستان چگونه توانست با هیچ خود بزرگترین ابر قدرت زمان را شکست دهد؟ به دید من همانا روحیه بلند ایمان‌داری به پروردگار واحد و توانا مهمترین دلیل شکست دشمن بوده است. ولی زمانیکه به وضعیت امروزی افغانستان از لحاظ استقلالیت نظر بیندازیم در میابیم که در تمام ابعاد مداخلات بیگانگان دیده میشود، از انتخابات ریاست جمهوری شروع تا اعمار بند برق.
بزرگان و گذشته گان ما با مال و جان خود از استقلال کشور دفاع کردند و مسولیت ایمانی و انسانی خود را ادا کردند، حال برماست که از این امر بزرگ پشتیبانی نموده و بخاطر حفظ آن تلاش نمایم.
ملت افغانستان باید برای خود کامگی خود وحدت خود را حفظ نموده و بر یک محور واحد که همانا قرآن است بسیج شوند و نگذارند که آرمان دین و ملت گذشته این مرزبون که همانا استقلالیت داشتن است پامال غفلت و سستی ما شود.
بیشترین مسولیت بخاطر بقاء آزادی نسبت به جوانان افغانستان داده میشود و من نیز به صفت یک جوان از همه برادران و خواهران جوان و مسلمان خود تقاضا میکنم که بیدار و آگاه بوده و نگذاریم که دشمنان با مکر و فریب خود یکبار دیگر ما را در زیر یوغ استعماری خود قرار دهند!