نوشته: داکتر عبدالباسط امل
مردانِ که در برابر متجاوزین انگلیس رزمیدند قطعاً دلیرمردان و غَیورانِ بودند که ماهیت استعمار را درک کرده بودند و به یقین می دانستند با حضور بیشترِ قوای انگلیس چه بلاها و مشکلاتی بالای این سرزمین و ملت آمدنیست.
آنها با ریختن خون و به قیمت سَرِ خود دشمن را ازین کشور فراری ساختند، کسانی که مرگ را بر زندگی ذلت بار، زندگی که باید با سرخمی شاهد برنامه های شیطانی و به بیراهه کشاندن زن و بچهٔ شان باشند؛ ترجیح دادند و سربلند و مردانه شهید شدند.
این روزها تعدادی اندکی که می خواهند با ساز و سرود، رقص و پایکوبی، کنسرت ها و برنامه های مبتذل از ۲۸ اسد استقبال کنند؛ تلاش دارند آزادی و استقلال، حماسه آفرینی مجاهدین را به مسخره بگیرند، به روی زنان و دختران مجاهدی که برای آزادی خون های شان ریخته شد و برای عفت و پاکدامنی سَربه نیست شدند؛ تمسخر بکنند.
مسئلهٔ استقلال و یادبود از ۲۸ اسد در چنین اوضاع ارزش بس بلندی دارد، بایست از استقلال چنانکه شایسته است یاد شود و گفته شود.
تجلیل از روز استقلال در اوضاع کنونی که ما بسر می بریم، رنجها و مشکلاتی که شب و روز با آن دست و پنجه نرم می کنیم، اگر بصورت درستَش صورت بگیرد و اصل مسئله استقلال و آزادی بیان گردد خیلی از رنجها و مشکلات ما را می تواند ساده بسازد و راه بیرون رفت آنرا پیشکش کند.
استقلال درس آزادگی و سربلندی می دهد، به ملتها می فهماند پیروزی بدون اتحاد و یکپارچگی حاصل شدنی نیست، رمز پیشرفت و قدرت کشورها آزادی می باشد، هرگز اجنبی به نفع ما کاری نمی کند مگر اینکه خود اقدام کنیم.
چه فکر می کنید اگر از استقلال چنین تجلیل شود مناسب خواهد بود یا آوازخوانِ بخواند و برقصد و ملت تماشا کند؟
آیا ما نیازمند بلند فهم و درک ملت هستیم یا نیازمند کنسرت و ساز و سرود و به شور در آوردن غرایز نفسانی؟
قطعاً راه بیرون رفت از مشکلات و ناامنی ها فقط با بلند بردن سطح درک و فهم ملت صورت می گیرد و مسئلهٔ استقلال بهترین فرصتَش است.
چگونه نیاکان ما برای استرداد استقلال کمر بستند و چگونه متحد شدند؟
چه ارزشهای را حاصل شدند؟
چه چیزِ سبب گشت همه ازدست برود و ملتِ عقب مانده شویم؟
با پاسخ گفتن به چنین سوالات و بحث های علمی و تاریخی میشود بهترین و بزرگترین قدم برای بیرون رفت از وضعیت کنونی برداشت.
بدون شک در چنین اوضاع تجلیل از استقلال فقط با انگیزه دادن و روحیه بخشیدن مفید است و بس.
یاد مان باشد جشن استقلال و آزادی بسا بلندتر و بزرگتر از آنست که با ساز و سرود و رقص و پایکوبی تجلیل گردد و به آن گستاخی می شود.
نگذاریم عدهٔ هوس پرست و پروژه یی ارزشها و افتخارات ملی ما را به مسخره گرفته ملت رابفریبند.