نویسنده: عبدالجمیل «ذهین»
فراه- 1396/4/5
با نگاه اجمالی بر اوضای کنونی جهان اسلام، به جهانی پر از درد، ترور، دهشت و بربریت روبرو میشویم. قَلَندران مَست روزگار؛ دردآورترین جنایات بشری را علیه مسلمین سراسر جهان مرتکب میشوند و اینک جهان اسلام در اوج قهقرا و ظلالت بسر میبرد. با این حال، سوالی که مطرح میشود این است که آیا این همه مظالم در واقع عذابیست الهی جهت تنبیه و مجازات خطاهای که امت اسلام مرتکب شده اند؟ یا پیام دیگری را نیز با خود دارد. برای جواب این سوال، دوست دارم با شما مناقشه نمایم:
به نظر شما برترین و والامقامترین انسانهای روی زمین کدام اشخاص بوده اند؟ قطعاً خواهید گفت: “پیامبران الهی(ع)”!حال سوال دوم من این است که کدام انسانها در طول تاریخ بشر سختترین و پر مشقتترین زندهگی را تجربه نموده اند؟ در اینجا نیز قطعاً خواهید گقت: “پیامبران الهی(ع)”! و سوال سومی که مطرح میشود این است که محبوبترین انسانها در طول تاریخ نزد خداوند و بشریت چی کسانی بوده اند؟ در این مورد نیز قطعاً جواب تان همان پیامبران الهی(ع) است. حال سوالی که مطرح میشود این است که چگونه این پاراداکس –مقام عالی بشری در مقابل پر مشقتترین زندهگی و در عین حال محبوب ترین نزد خداوند جلت مجده و بشریت- میتوانند کنار هم قرار بگیرد و در عین حال منطقی به نظر برسد؟!.
میدانم احتمالاً این سوال انسان را به حیرت وامیدارد، ولی واقعیت امر این است که، این یک سنت ثابت الهی است که همواره سختی را در مقابل آسانی قرار داده است و در واقع آسانی نتیجه سختی است که انسان متحمل میشود. هر آنکه بیشتر سختی کشد، مقام اش والاتر و دست آوردش بیشتر است.
فلهذا با تعابیر بالا در میآبیم، مظالمی که بالای مسلمین صورت میگیرد غیر از تعبیر عذاب الهی بودن، تعبیر نوید بخش دیگری نیز دارد که آن همان پیام بیداری و نوید رستگاریست! زیرا خداوند بدینوسیله برما نیت خیر نموده است و همانگونه که پیامبران الهی را در سخت ترین شرایط قرار داد و مقام شانرا بالا برد. خداوند جلت مجدوه گاهی پیروزی حق را در مقابل باطل به تأخیر میاندازد تا حق توانائی و صلاحیت حمل مسئولیت رهبری جهان بشری را در خود پیدا کند و گاهی بینی حق را بر خاک میمالد تا حق از خواب و غفلت برخیزد و جایگاه و سنگر اش را در مقابل باطل مستحکم سازد. و گاهی هم طعم ناکامی را بر سپاهیان حق میچشاند تا بدانند بدون توسل به ریسمان الهی هیچی نیستند. بنابر این، مظالم امروزی جهان اسلام در واقع شعلههای آتشیست از کوره الهی که دارد هیکل از هم پاشیدهی جهان اسلام و مسلمین را ثیقل میدهد تا او را برای حمل مسئولیت و ماموریت جهانی اش توانمند سازد.
اینک فجر پیروزی مسلمین با وجود آسمان پُر گرد و غُبار جهان اسلام، همچو خورشید تابان تلالو میکند و پیام نوید بخش پیروزی را به تمام مجاهدانی که تا هنوز از رحمت و نصرت الهی نا امید نشده اند، به ارمغان میآورد.
پس تو ای برادر افغان، مصری، سوری، عراقی و… و ای برادری که خانهات را ویرانه ساختند و جگر گوشهات را تکه وپاره نموده اند، و بغض خونینی در گلو ات پیچیده است! از رحمت الهی نا امید مباش و بدان خداوند در وعهده خویش تأخیر نمیکند، ولیک این انسان است که عجول است.
لاتحزن ان الله معنا!
حسبنی الله و نعیم الوکیل!