چنارهای بلند قهوه خانه به یاد دارد!
آن دو شهید را
آن دو جوان مؤمن را
آن دو پیش آهنگ منزل را
آن دو طلایه دار نهضت اسلامی را !
آن دو سر باز جان برکف فکر و اندیشه اسلامی!
آنهایی که به تنهایی خودشان امت بوده اند!
آنهایی که یاد و خاطرات شان در دل تاریخ این مرز و بوم حک شده!
آری، چنار های بلند قامت قهوه خانه، هنوز هم یاد و خاطرات آن دلیر مردان تاریخ را در ذهن دارد!
به یاد دارد آندم را که این سر سپرده گان تاریخ، در زیر سایه های این درختان زیبا، مردانه قدم میزدند و سخن از اسلام میگفتند و تمدن اسلامی!
به یاد دارد آن ایامی را که سایه های این درختان زیبا و بلند قامت، بهترین مکان برای نشر پیام سعادت آفرین اسلام برای جوانان میهن بود!
بلی مکانی بود برای برداشتن پرده از چهره عبوس و زشت فلسفه کمونیزم!
فلسفه پوچ که بعد ها با زور برچه و نیزه بر کشور حاکم شده و جهت تحقق آن، جان هزاران هموطن بیچاره ما را گرفت!
آری، چنارهای بلند قهوه خانه،آن صحنه ها را نیز به یاد دارد که از یک طرف پیروان مارکس و انگلس با هموار نمودن دام های جعل و تذویر در صدد شکار اذهان جوانان رنجدیده از نظام مستبد حاکم بوده و با مکاره گی تمام، افکار مادی کمونیستی را در اذهان جوانان ترزیق مینمودند!
و از طرف دیگر این دو جوان مبارز و باورمند به اسلام راستین، با شجاعت و درایت کامل بر این فلسفه پوچ میتاختند و پرده از زشتی آن بر میداشتند!
آری سخن از دو جوان متعهد و مخلص این دیار هست!
شهید انجنیر سیف الدین نصرتیار و شهید خواجه محفوظ منصور، دو گل از بوستان نهضت اسلامی کشور، باشنده گان گذر اسلام قلعه شهر پلخمری!
گذر اسلام قلعه در جوار باغ قهوه خانه موقعیت دارد، باغیست زیبا و سرسبز درحومه شهر پلخمری!
شاید همین همجوار بودن باغ و خانه هایشان بوده تا این دو جوان آن را به مثابه سنگر مبارزاتی خویش انتخاب و سنگر گونه از آن برعلیه کفر و ظلم استفاده کنند!
در جمع مؤسسان نهضت اسلامی با دیدن اسامی این دو شهید احساس فخر و عزت می نمایم.
نه بخاطر اینکه همشهری بنده هست؛ بلکه بخاطر این نکته که شهرک صنعتی پلخمری با داشتن هزاران خانواده کارگری یکی از مراکز عمده کمونیستان، مدعیان دروغین حقوق کارگری بوده است.
قطعا در چنین شهری که بیشترین تعداد سکان آنرا قشر کارگر تشکیل میداد، ترویج فلسفه پوچ کمونیزم با شعار های کاذب “کارگران جهان متحد شوید”
خیلی ساده به نظر میرسید.
بلی ، در چنین شهری بلند نمودن داعیه فکر نهضت اسلامی به مثابه زاده شدن ابراهیم در خانه آذر هست.
شهید انجنیر سیف الدین نصرتیار و شهید خواجه محفوظ منصور که از جمله بانیان و موسسان نهضت اسلامی افغانستان بوده، از پیشقراولان مبارزات اسلامی در کشور عزیز مان افغانستان شناخته میشوند.
این دو جوان آزاده میهن، جهت نجات کشور از نظام استبدادی سلطنتی و اندیشه مادی کمونیزم تا سرحد شهادت مبارزه نموده، جان های شیرین خویش را بخاطر تحقق نظام عدل الهی تقدیم این راه نمودند!
در اخیر خطاب به همه میهنان عزیزم میگویم
” نسل سوم نهضت اسلامی کشور با هوشیاری تمام، در صدد تحقق آرمانهای مقدس این پاکبازان راه الله بوده و جهت سربلندی و سر فرازی کشور از هیچ تلاشی دریغ نمی ورزند!”
به امید آنکه روزی شاهد تحقق آرمانهای مقدس شهدای گلگون کفن نهضت اسلامی کشور باشیم.
پ.ن:
خواجه محفوظ منصور در سال 1354 توسط جلادان داود به شهادت رسید و انجنیر سیف الدین نصرتیار در جوزای 1358 توسط نظام کمونیستی وقت به درجه رفیع شهادت نایل گردید!
عبدالباسط خالد
12 جوزای 1396
کندز