همکاری و برادری میان گروه های اسلامی اصلیست اجتناب نا پذیر، که بدون تحقق آن پیروزی دعوت و رسیدن به اهداف والای دعوت ناممکن است. الله متعال چندین بار در قرآنکریم وحدت و همبستگی مسلمین را امری حتمی دانسته و هشدار داده است که بدیل آن جز شکست و سرافگندگی چیزی دیگری نیست.
در این نوشته، سطوری از کتاب امام یوسف القرضاوی حفظه الله را برای خوانندگان عزیز گرد آوری کرده ایم که ارزش و اهمیت برادری و همبستگی میان حرکت ها و گروه های اسلامی را به شکل شیوا و مؤثر بیان نموده اند، امیدواریم این نوشته تیری باشد به هدف رسیده و وسیله ای باشد برای فهم و درک درست از دعوت و فریضۀ برادری و اتحاد اسلامی.
این شما و این هم نوشتۀ امام یوسف القرضاوی:
دیدگاه و موضع گیری ما در مورد همه ی هیئت و جمعیت های اسلامی علی رغم تفاوت انگیزه هایشان برپایۀ محبت و برادری و همکاری و حمایت قرار گرفته است. ما ایشان را دوست می داریم و حاضر به همکاری با آنان هستیم و همۀ تلاش های خود را برای کم کردن هرچه بیشتر دامنۀ اختلاف در دیدگاه ها به کار می گیریم. سعی میکنیم که میان اندیشه های متفاوت به نوعی سازش و هماهنگی ایجاد کنیم که در سایه ی محبت و همکاری حق و حقیقت تقویت شود و پیروز گردد و دیدگاه های فقهی و اختلافات مذهبی ما را از یکدیگر دور ننماید؛ زیرا دین خداوند سرچشمۀ آسان گیری و تسامح است هرکس که بخواهد از دین چهره ای خشن و انعطاف ناپذیر نشان دهد خود مغلوب و منزوی می شود.
در واقع خداوند مارا به هدایتی بسیار ارزشمند راهنمایی فرموده و ما نیز با روشی آرام و مسالمت آمیز برای شناخت حق تلاش می نماییم روشی که دل ها را به سوی خود بکشاند و عقل انسان ها از آن آرامش پیدا نمایند از طرف دیگر ما بر این باوریم که روزثی فراخواهد رسید که در آن همه این القاب و تفاوت های شکلی و ظاهری و موانع ذهنی و نظری از میان برداشته شوند و وحدت و انسجام عملی و یک پارچگی، صفوف سپاه محمد صلی الله علیه وسلم جای آن را پر کند شرایطی که در آن همه ی برادران مسلمان بوده و در خدمت دین قرار بگیریم و از جهاد در راه آن از هیچ تلاشی کوتاهی ننماییم.
وَ مَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ (مائده 56)
ترجمه: هرکس ولایت و محبت خداوند و پیامبر و آن هایی را که ایمان آورده اند برگزیند ( جزو حزب خداوند میباشد) و حزب خداوند هستند که پیروزند.
من بر این باورم که وحدت و هماهنگی همه جماعت های اسلامی در سپاهی محمدی آرزوی شیرین و لذت بخش است اما در جهان واقعیت آرزویی است که دست یابی به آن بسیار مشکل بود و به زمانی طولانی نیاز دارد.
به همین خاطر این موضوع را در تعدادی از کتاب هایم یاد آور شده ام که تعدد جماعت ها و گروه هایی که در خدمت اسلام باشند هیچ گونه مانعی ندارد به شرطی که تعدد میان آنان در زمینۀ تعدد و تنوع در مسؤولیت و تخصصی باشد، نه تعددی که زمینه ی رویارویی و تضاد را فراهم گرداند، زیرا میدان کار و تلاش دینی میدان وسیعی است که گنجایش بیش از یک جماعت و یک حرکت را دارد.
اما تفاهم و تعاون برهمه ی آن واجبی شرعی است تا بتواند کار یکدیگر را کامل کنند، نه این که هر یک در اندیشه و عمل به تخریب دیگر بپردازد همچنین بر آنان لازم است که در مقابل مسائل حساس و سرنوشت ساز دارای موضع گیری مشترکی باشند و همچون ساختمانی پولادین هریک دیگری را استوار و پا برجا نگاه دارند همچنان که خداوند متعال می فرماید:
إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ ( صف 4)
ترجمه: به راستی خداوند آن هایی را که در راه ( دفاع دین) او در صفی ( استوار) همچون ساختمانی پولادین مبارزه می نمایند دوست می دارد.)
توجه به موضوعی که امام حسن البنا رحمه الله به آن اشاره می نماید یعنی تلاش برای کشف حقیقت با بهره گیری از راهکاری آرام و مسالمت آمیز دل های را به خود جذب کند و موجب آرامش عقول و اندیشه ها شود و دیدگاه ها را به یکدیگر نزدیک کند و در سایه ی محبت و همکاری ، اندیشه ار در یک مسیر قرار دهد ضرورتی حیاتی است نباید اندیشه ها و دیدگاه های فقهی و راهکارهای متفاوت در میان خدمت گزاران اسلام که آغوش آن برای همه آن ها باز ایجاد شکاف و پراکندگی بنماید.
منبع: (اخوان المسلمین هفتاد سال دعوت و جهاد)