کدام علم در افغانستان ارجحیت دارد؟
کدام علم در افغانستان ارجحیت دارد؟ :
نوشته: عادل مخلص
بنام قائل این آیه مبارکه (إنی أعلم مالا تعلمون) و درود بر روان پاک صاحب این حدیث گهر بار(من سلک طریقا یلتمس فیه علما سهل الله له طریقا الی الجنه (مسلم) و اصحاب بزرگوار شان که دین را به تأمل مشقت های فراوان برایمان رساندند (رضی الله عنهم اجمعین).
اسلام فراگیری و کسب علم را فریضه ای برای پیروانش ساخته و آنها را ترغیب بر همگام بودن با پیشرفت و ترقی در تمام عرصه ها، با گردش جهانی در گردش بوده آنها را ترغیب به حکمرانی این گردش توسط علم و فناوری های نوین شان کرده است.
اینست آموزهای دینی و اسلامی و اما ما دقیقا بر عکس آن داریم پیش میرویم.
از آنجائیکه سبب خلقت بشر را عبادت می داند؛ فرا گرفتن علم و چرخیدن با چرخش علمی و فناوری جهانی را برای پیروانش عبادتی بس صاحب منزلت و پاداش دانسته تا مرزی که هرآنکس در راه طلب علم و دانش بمیرید در زمره شهدا محسوب خواهد شد.
خدا را سپاس میگوییم که امروزه باوجود تمام نا امیدی ها و جنگهای داخلی ویران کننده وفقر در کشورمان، شوق تحصیل و فراگرفتن علم در جوانان جمهوری اسلامی ما فوران کرده است زیرا پَی بردند که بدون علم و دانش نمیتوان کشور را ازین بحران نابود کننده؛ بیرون کشید.
حالانکه جوانان (دختران و پسران ) کشور ما شوق و علاقه برای فراگیری علم را دارند میبایستی که حکومت ما نیز فکر اساسی برای انتقال علم از نسلی به نسل دیگری بطور کامل و زیر بنایی با رعایت معیار های بروز جهانی فراهم سازد.
وزارت های جلیله معارف و تحصیلات عالی دو وزارت خانه یا دو پایه اساسی و نیرویی هستند که میتوانند افغانستان را ازین بحران فی الحاظر نجات دهند.
چند روز قبل به یک موردی بر خوردم که همانجا تصمیم برای نوشتن این مقاله کردم.
با نزدیک شدن ایام امتحان ها برآن شدم تا برای درس خواندن هر چه بیشتر ، به سالن مطالعه برَوَم!
با ورود به سالن مطالعه با حضور گسترده جوانان ایرانی مواجه شدم که در سالن چند صد نفری جایی برای نشستن بنده بسختی پیدا میشد ناچارشدم پیش تک تک میز های مطالعه بروم تا اینکه کرسیی برای نشستن پیدا کنم همین سبب بر این شد که چشمم به کتاب هائیکه جوانان ایرانی در حال مطالعه و یادگیری آن بودند بیفتد و همین نظاره من بر کُتُبشان ، سوالیکه همیشه از خودم میپرسیدم که (چرا جمهوری اسلامی ایران با وجود جنگ اقتصادی بزرگ تحمیل شده برآن و تحریم های بزرگ آمریکا و دور زدن ایران توسط تمام کشور ها باز هم سر پای خود تا اندازه ای ایستاد هست و ماهواره بر فراز آسمان پرتاب میکند) را یکی از دلایل یافتم.
کتاب هائیکه جوانان ایرانی در پی یادگیری و مطالعه آن بودند کتاب های بزرگ شیمی، ریاضی، فیزیک و کتاب های بزرگ علوم تجربی، اندک انسانی و اکثر علوم پایه بود که شخصا با دیدن آنها هلهله ای بدلم افتاد که ما کجاییم و اینها کجایند در حالیکه هردو چندان تفاوتی نداریم و همسایه هستیم.
باید دانست که جمهوری اسلامی بعد انقلاب شان و خارج ساختن کشور های دیگر و گرفتن استقلالیت تمام ارضی برنامه هایی در کنار دیگر برنامه ها برای پویایی و خود کفا شدن ریختند.
منجمله میتوان اشاره برآن کرد که در نظام آموزش و پرورش خود تغیراتی جدی آورده و رسیدگی بسیاری برآن نمود و زیربنای علمی جوانان خود را قوی کرد و استعداد شناسی صورت گرفته با در نظر داشت نیاز جامعه آنها را رشته بندی کرد و حال ثمره آنها را دیده هست و در دانشگاه ها بیش از ۴۰۰ گرایش برای کانکور وجود دارد و جدیدا هم که در پی حذف کانکور سرتاسری میباشد.
این مثالی بود از یکی از کشور های در حال توسعه.
اما بنده شک ندارم با مطالعه این مقاله ذهن اکثریت میرود بر ریاضی و فیزک دیپارتمنت های تعلیم و تربیه……
بنده خوب بیاد دارم در همین سال ۹۶ با عده ای از جوانان روبرو شدم که بعد اتمام دوره دیپلمشان هنوز رشته ای برای ادامه تحصیل انتخاب نکرده، دنبال این بودند که کدام رشته درآن پول بیشتری است و نام و آوازه ای نیک دارد که این از نداشتن هدف میباشد و عده ای هم که قربانی فشار بر خواندن رشته های مورد علاقه والدین میشوند اینها همه از نبود پایه محکم علمی جوانان و نبود کسانیکه رشته هارا بشناسانند بر جوانان و از همه بدتر نبود چنین رشته هایی مانند علوم تجربی و علوم پایه بطور کلی در دانشگاه ها و مراکز تحصیلیمان.
حکومت در کنار تمام کم کاری های خود هیچ برنامه ای تا حال برای این امر مهم ندارد و نظام تعلیمی و ابتدائی ما در هیچ نظام تعلیمی در جهان قابل قبول نبوده و با استاندارد های جهانی هیچ مطابقتی ندارد.
بر اثر نبود شناخت کافی و زیر بنای علمی جوانان ما منجرب هجوم جوانان برای فراگیری علوم انسانی میشود .
نظر شخصی بنده: به صراحت اعلان میکنم که جمهوری اسلامی افغانستان بحد کافی کدر در رشته های علوم انسانی داشته و دیگر نیاز به این رشته ها کمترمی باشد.
خطاب به مراجع ذی صلاح ، کشور نیاز اساسی به کدر های ورزیده و نخبه در رشته های علوم پایه و علوم تجربی و پزشکی دارد.
در قدم اول با استحکام بخشیدن بر پایه علمی جوانان و با تغییر سیستم تعلیمی قدیمی مکاتب و شناخت استعدادهای کشف نشده افغان و معرفی رشته های مختلف و با فرستادن و عازم کردنشان در کشورهای صاحب علم و فناوری برای کسب علم و دانش و رجعت آنها در کشور با کدر شدن در رشته های مختلف بطور مثال استخراج معادن و ساخت نیروگاه های مختلف و باز گشایی دروازه های دانشکده های مختلف از تمام علوم دانشگاه ها و فضای علمی پوهنتون ها را با نور علم منور ساخته ویا تقویت بخشیدن به همین دانشکده های کنونی دانشگاه ها کمکی برای خروج کشور ازین بحران ها گردند و ان شاءالله شاهد این باشیم که در تمام دانشگاه های افغانستان بیش از ۴۰۰ گرایش بوده و جوانان ما آنها را در کانکور سرتاسری با توجه به استعداد و توانایی و علاقه خود انتخاب کرده ما نیز مستقل و خود کفا شده طعم شیرین رفاه و امنیت و آسایش را بچشیم.
به امید اصلاح و بروز رسانی سیستم تعلیمی و تحصیلی کشور عز